خاطرات شهدا

هر چه عبدالحمید گفت، اتفاق افتاد!

سی و شش سال از شهادت نماینده اولین دوره مجلس شورای اسلامی می گذرد، نماینده ای که قبل از رای آوردن، محبوبیتش در دل علمای مشهد باعث شد، انتخاب مردم این شهر هرگز به خطا نرود… خانم طاهره افجه، مادر شهید عبدالحمید دیالمه از فرزند شهید خود می گوید:


شهید عبدالحمید دیالمه

اول استاد بعد مادر

عبدالحمید فرزند اولم بود. من که مادرش بودم او را نشناختم. می گفت:” شما استاد من هستی بعد مادرم.” رابطه صمیمانه ای داشتیم. در عین حال که احترام خاصی برای پدر و مادر قائل بود، حرف های خصوصی اش را با من در میان می گذاشت. می گفتم عبدالحمید چرا به پدرت نمی گویی؟ چرا مقابل پدرت ساکت می نشینی و حرفی نمی زنی؟ می گفت مادر جان من با شما راحت تر می توانم حرف هایم را بزنم و از مشکلاتم بگویم.

هدیه تولد اسباب بازی نه، کتاب!

من دیپلم از دانشسرا داشتم و پدرش دندانپزشک بود. از سه سالگی خواندن و نوشتن را به عبدالحمید آموختیم. علاقه عجیبی به مطالعه کتاب داشت. یادم می آید تولد سه سالگی اش بود که دختر عمه اش برای اسباب بازی هدیه آورد. نگاهی به کادو انداخت و مکثی کرد. دختر عمه اش گفت از این هدیه راضی نیستی؟ گفت بله دوستش دارم اما اگر برایم کتاب هدیه می آوردید، خوشحال تر می شدم. این حرف را عبدالحمید در سن ۵ سالگی به زبان آورد. زمانی که باید در دنیای کودکانه خود با اسباب بازی هایش سرگرم می شد.

آرزوی همسر شهید مطهری

وابستگی به دنیا و مادیات آن نداشت. به دنبال کسب علم و خدمت بود و نزد علامه عسگری، مقام معظم رهبری و شهید مطهری علوم و معارف اسلامی را فرا می گرفت. آنقدر محبوبیت داشت که همسر شهید مطهری می گفت دوست دارم عبدالحمید داماد من بشود.

نمایندگی تبریک ندارد!

به دنبال شناسنامه اش که آمدند، گمان کردم می خواهد ازدواج کند. گفتم عبدالحمید چه خبر است شناسنامه را برای چه می خواهی؟ می خواهی داماد شوی؟ خندید و گفت:” نه مادر چند تا از علمای مشهد با من صحبت کردند که نماینده شدن برای تو واجب است.” وقتی هم مردم مشهد با او رای دادند و به خانه آمد، خواهرش رفت جلو و گفت:”مبارکه داداش” رو کرد به دخترم و گفت:”نمایندگی یعنی مسوولیت، تبریک نداره!”

حرف حمید، فصل الخطاب

در مجلس هم جایگاه ویژه ای بین نمایندگان داشت؛ وقتی شهید شد، یکی از نمایندگان گفت:” دیالمه تک بود و همتا نداشت، هر چه می گفت مدتی بعد همان ماجرا اتفاق می افتاد.”

شعله ای که هنوز خاموش نشده…

شاید دیگران از صحبت های من این برداشت را کنند که چون مادر هستم، محبت فرزند باعث می شود که از او تعریف کنم؛ اما اگر بخواهم حس مادری خود را کنار بگذارم و درباره عبدالحمید صحبت کنم، می توانم بگویم او کم نظیر بود؛ سخنان دوستان، همکاران و اطرافیان او بهترین شاهد بر این ادعاست. هنوز هم سوز از دست دادنش عمق سینه ام را می سوزاند…

شهید دیالمه در چهارم اردیبهشت سال ۱۳۳۳ در تهران و خانواده ای مذهبی چشم به جهان گشود. پس از گذراندن دوره دبستان، دروس متوسطه را در دبیرستان “هدف” فراگرفت. در سال ۱۳۵۲ وارد دانشگاه مشهد شد. شش سال بعد با درجه دکترای داروسازی فارغ التحصیل شد.عرفان، فلسفه و منطق را نزد استاد شهید مطهری خواند. سپس به فراگیری علوم جدید در رشته پزشکی در دانشگاه مشهد ادامه داد.

زبانهای عربی، انگلیسی و فرانسوی را نیز به طور کامل آموخت و پس از اخذ مدرک دکترا در سال ۱۳۵۸ از دانشگاه مشهد، به تهران آمد. شهید دیالمه فعالیت اعتقادی و مبارزاتی خود را از دوران دانشگاه آغاز کرد. از جمله در اولین سال تحصیل خود اقدام به تاسیس کتابخانه اسلامی در خوابگاه دانشگاه مشهد نمود و از طریق این کتابخانه افراد مؤمن را شناسایی کرد. تشکیل جلسات سخنرانی تحت عنوان «صراط مستقیم» با هدف احیاء تفکرات شیعی از دیگر کارهای او. تفکراتش از مرز دانشگاه می گذشت و در سطح شهر گسترش می یافت، به همین جهت و به بهانه شرکت در مبارزات مسلحانه، بارها توسط ساواک زندانی شد. پس از تاسیس «مجمع احیاء تفکرات شیعی» به همراه یار نزدیکش، دکتر قاسم صادقی، مبارزات خود را علیه منافقین سازمان دهی کرد.

وی از بینش سیاسی عمیقی برخوردار بود و از اولین کسانی بود که انحراف از خط اسلام را در بنی صدر و روزنامه وابسته به او مشاهده کرد و به قصد افشاگری با جمعی از دوستان خود در مجمع احیاء تفکرات شیعی مشهد به تهران آمد و در محل روزنامه به اصطلاح «انقلاب اسلامی» تحصن کرد. فعالیتهای شهید در مشهد، محبوبیتی خاص به او بخشید و موجب شد تا چند تن از علمای طراز اول مشهد از جمله، آقا میرزا حسن علی مروارید، مرحوم میرزا مهدی نوقانی و مرحوم میرزا جوادآقا تهرانی به هنگام انتخابات مجلس شورای اسلامی، از او خواستند از شهر مشهد کاندیدا شود.

شهید دیالمه با رای اکثریت مردم به مجلس شورای اسلامی راه یافت و به این ترتیب از سن ۲۶ سالگی، فعالیتهای خود را در سنگر مجلس آغاز کرد. او یکی از اولین کسانی بود که با استدلال و شیوه ای منطقی خطوط التقاطی از جمله بنی صدر که در مقابل خط امام صف کشیده بودند را افشاء کرد و خط لیبرالیسم را که تحت نام خط مصدق مطرح بود، بازشکافت.

او در مجلس عضو «کمیسیون امور شوراها» بود و با اینکه به طور منظم در حوزه به تعلیم نپرداخته بود، ولی در بسیاری از موارد با افرادی که در سطح خارج حوزه بودند، به بحث می نشست.

شهید دیالمه به مقابله با ارتجاعی های داخلی (منافقین، ملحدین و لیبرالها) با امام و امت پرداخت. وی با انتشار خبر کاندیداتوری بنی صدر برای ریاست جمهوری، در جلسات عمومی و هفتگی با دلایل مستند اظهار داشت «ریاست جمهوری بنی صدر برای جمهوری اسلامی فاجعه است »! او هرگز حاضر نشد از این دیدگاه خود برگردد. در همان زمان با اصرار زیاد در جلسه نطق انتخاباتی «بنی صدر» در مشهد، داوطلب بحث آزاد، در مورد موضوعات ولایت فقیه، حقوق زن در اسلام و اقتصاد اسلامی، با او شد، البته این پیشنهاد هرگز عملی نشد.

سرانجام یکشنبه ۷ تیرماه ۱۳۶۰ در حادثه انفجار بمب کینه توسط منافقین در حزب جمهوری اسلامی به همراه ۷۲ تن دیگر از یاران امام (ره) به شهادت رسید. پیکر پاکش درقم در صحن مطهر حضرت معصومه (س) ( مقبره شهید مفتح ) به خاک سپرده شد.


منبع:ساجد

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا