عباسعلی حشمتی گفت: از سال ۵۳ نقاشی را به صورت تجربی شروع کردم و اولین بار به پیشنهاد یکی از مسوولان نیشابور در حزب جمهوری اسلامی دعوت به همکاری شدم و کشیدن تصویر پرتره شهدا به من واگذار شد.
وی افزود: از سال ۶۰ تاکنون که ۳۲ سال می‌گذرد بیش از ۳۴۰۰ پرتره شهید را در ابعاد ۱۲۰ * ۹۰ به تصویر کشیده‌ام که از ۲۳۰۰ شهید شهرستان نیشابور ۹۰ درصد شهدای این شهر نیز شامل این تعداد می‌شود.
حشمتی درباره شرایط کار خود نیز می‌گوید: در آن دوران گاهی تعداد شهدا بسیار زیاد بود و برای تشییع شهدا باید تصاویر آن‌ها نیز آماده می‌شد. یک بار تعداد شهیدان به ۷۵ نفر رسیده و بنا بود حدود ۷۱ شهید را تشییع کنند و من باید این تعداد نقاشی از پرتره شهدا را طی چهار روز آماده می‌کردم. در آن زمان معمولاً در هفته دو شب بیشتر در خانه نبودم.
من در یک اتاق در بسته با رنگ‌های شیمیایی کار می‌کردم که همین باعث آلودگی ریه‌های من شد و دچار مسمومیت شده بودم که پزشکان در نیشابور برای من نتوانستند کاری کنند و مرا به بیمارستان قائم مشهد منتقل کردند و در آنجا مداوای من ادامه یافت اما هیچ‌گاه از کار خود خسته نمی‌شدم.
پلیس راه‌آهن بودم و خودم نیز شهدا را بدرقه می‌کردم اما وقتی عکس‌های آن‌ها برای نقاشی به دست من می‌رسید و من از شهادت آن‌ها باخبر می‌شدم، حس عجیبی داشتم و احساس دین و مسوولیت می‌کردم.
تصویرگر برادر شهیدم شدم
دوستانم مرا کم‌کم آماده شنیدن خبر شهادت برادرم کردند و باید تصویر او را برای روز بعد، جهت تشییع آماده می‌کردم. آن شب علاوه بر برادرم یک شهید دیگر را نیز آورده بودند و بنا بود مادرم روز تشییع از شهادتش با خبر شود؛ من شروع به کشیدن تصویر برادر شهیدم کردم وقتی کار تقریباً به پایان رسیده بود و تنها سایه‌های کار مانده بود، وجود برادرم را پشت سرم احساس کردم، قوطی رنگ از دستم افتاد و نقاشی به کلی خراب شد و من مجبور شدم آن شب تا صبح دوباره از چهره برادرم نقاشی بکشم.
کارهای این هنرمند در سراسر کشور از جمله کردستان، کرج، بیرجند، بندرعباس، تهران، مشهد، کرمان و شهرهای استان خراسان به چشم می‌خورد و اولین کار وی در سال ۶۰-۶۱ طرحی درباره جبهه به نام «یورش» بود که روی پاکت چاپ شده و تعداد ۲۰۰ هزار نسخه برای رزمندگان فرستاده شد.
این هنرمند علاوه بر نقاشی شعر محلی نیز می‌گوید و دو کتاب «دیل و دیلبر» و «سر کوی بلند» را به چاپ رسانده است.
منبع: خبرگزاری ایسنا
